Czy można wyobrazić sobie większy szok kulturowy dla Polaka, gdy decyduje się zamieszkać w Japonii? Pewnie tak, choć ci, którzy związali swoje życie zawodowe i prywatne z Krajem Kwitnącej Wiśni zgodnie twierdzą, że nie. Japonia jest bowiem postrzegana jak inny świat. Świat trochę baśniowy, trochę jak z filmu sci-fie. Wszystko jest tu inne, niepowtarzalne, nietypowe, choć dla mieszkających w Japonii Polaków normalne i logiczne. Jak odnajduje się Polak w Japonii?
Na początku jest szok. Jest on zawsze, pomimo, że można być przygotowanym przez przeróżne filmy instruktażowe, odbyte kursy, zobaczone filmy. Prawdziwe życie, codzienność w Japonii to dla obcokrajowca szok. Nie dlatego, że jest tam strasznie, dziwnie czy ludzie chodzą na głowie. Kultura japońska jest jednak tak różna od europejskiej, że ciężko nawet szukać porównań, odniesień. Wszystko jest tam inne. Od mody poprzez styl pracy czy obsługę w urzędzie.
Przybywając do Japonii najlepiej jest nastawić się na tę inność. Po kilku dniach, może po tygodniu obcokrajowiec zaczyna przyzwyczajać się do tej inności i jeśli tylko chce, może zacząć chłonąć każde zdarzenie, rzecz, zachowanie, sytuację typową dla Japończyków. Kiedy zatem obcokrajowiec szuka na przykład samoopalacza, to go nie znajdzie! Japonki bowiem mają obsesję na punkcie wybielania swej skóry. Nikt tu nie stosuje samoopalaczy. Inną ciekawostką ze świata kosmetycznego jest mit mówiący o tym, że Japończycy nie stosują perfum, gdyż przesadne dbanie o higienę sprawiło, że się nie pocą. To oczywiście jeden z mitów, które mają służyć do celów nacjonalistycznych, pokazując, że mieszkańcy Kraju Kwitnącej Wiśni są lepsi od innych.
Obcokrajowiec może także liczyć na bardziej wyrozumiałe traktowanie przez Japończyków. Odbierając go jako mieszkańca innego kraju, są bardziej życzliwi i nie oczekują zachowania wymaganego od tubylców. Obcokrajowiec jednak przestaje być obcokrajowcem w chwili gdy wejdzie do japońskiej rodziny jak jej nowy członek, lub gdy otrzymuje stałą pracę, decyduje się na związanie się z Japonią na dłużej. Wówczas oczekiwania się zmieniają. 
Nieprawdą jest także to, że Japończycy są narodem zamkniętym w swoim kręgu kulturowym. Oczywiście funkcjonuje tu pewnego rodzaju nacjonalizm, jednak nie wyklucza on wpływów innych kultur. Japończycy bowiem lubią kategoryzować, a jak jest się obcokrajowcem pracującym i mieszkającym na stałe w Japonii, to nie wiadomo kim się jest.
Jednak, jak wskazują Polacy mieszkający lub przebywający w Japonii, największym wyzwaniem i zarazem barierą w kontaktach międzyludzkich jest język. Język japoński jest niezwykle trudny, choć część Polaków z Kraju Kwitnącej Wiśni twierdzi, że jest intuicyjnie podobny do języka polskiego. Jednak aby dobrze opanować ten język, należy zapoznać się także z podstawami języka chińskiego. Tak jak język polski czerpie z łaciny czy starożytnej greki, tak część wyrazów, a raczej znaków w języku japońskim, pochodzi z Chin.
